Pas një rrugëtimi të gjatë njëqindenjëzetepesë vjeçar nëpër shtigje të njohura dhe të panjohura të shkencave historiko- gjuhësore, duke lënë gjurmë të pashlyeshme në to, vjen tashmë edhe në gjuhën shqipe një prej veprave themelvënëse të studimeve albanologjike, Fjalori etimologjik i gjuhës shqipe i Gustav Meyerit (Strasburg 1891).

G. Meyer, një nga përfaqësuesit e shquar të shkollës gjuhësore austriake, profesor në Universitetin e Gracit, cilësuar nga specialistët si më i madhi albanist i kohës së tij dhe njëri nga më të mëdhenjtë e të gjitha kohërave krahas H.Pedersenit, N.Joklit etj. që e vijuan më tej studimin e historisë së shqipes, jetoi dhe punoi në gjysmën e dytë të shekullit XIX (1850-1900), kur gjuhësia historike krahasuese dhe sidomos shkolla e gramatikanëve të rinj kishte arritur të përpunonte metoda shkencore të rrepta për studimin historik e krahasimtar të gjuhëve, sidomos të gjuhëve të familjes indoevropiane dhe kishte realizuar arritje të shënuara në këtë fushë kërkimesh. Gjuha shqipe, e cila kishte tërhequr që në fillim të shekullit XIX vëmendjen e themeluesve të gjuhësisë historiko-krahasuese si të Rasmus Raskut, Franz Boppit etj., ishte përfshirë në rrethin e këtyre studimeve dhe ishte përcaktuar si gjuhë e veçantë në familjen e gjuhëve indoevropiane, si një degë më vete e shkëputur nga trungu i këtyre gjuhëve që nga një periudhë e hershme parahistorike, çka i jepte asaj një peshë të veçantë në gjuhësinë historike-krahasuese.

Në gjysmën e dytë të shekullit XIX kishte nisur puna për hartimin e gramatikave krahasuese dhe të fjalorëve etimologjikë të gjuhëve të ndryshme të Evropës. Në këtë kohë u hodhën edhe themelet e studimit shkencor të gjuhës shqipe dhe të historisë së saj. Mund të thuhet se shqipja qe me fat që pas studimeve historiko-gjuhësore të ndërmarra nga studiues të shquar si Johannes Thunmann, Georg von Hahn, Franz Bopp, Franz Miklosich, Hugo Schuchardt dhe arbëreshi Dhimitër Kamarda, të cilët me veprat e tyre hodhën dritë mbi shumë aspekte të historisë së shqiptarëve, të prejardhjes së tyre dhe të gjuhës shqipe, të marrëdhënieve të saj me gjuhë të tjera, gjeti edhe një mjeshtër të vërtetë të studimeve etimologjike dhe të fonetikës historike, që i fali asaj që në çerekun e fundit të shekullit XIX një Fjalor etimologjik, i cili pasqyroi arritjet e deriatëhershme në fushën e studimit të fonetikës historike dhe të leksikut të shqipes për aq sa njiheshin dhe ishin studiuar në kohën e tij.